remont w Sopocie

Poprawki w kablach

Trzeba było wykonać jeszcze paru zmian — przede wszystkim w instalacji alarmowej. Po konsultacji ze specjalistami zmieniłem trochę koncepcję okablowania czujek. Trzeba było dołożyć więcej kabla :-).

W tym czasie gdy ja biegałem po drabinach Agata zajmowała się ustalaniem siatki domu.

Trzeba było wyznaczyć kąty proste, rozrysować ściany, sprawdzić ich równoległość itd. W związku z tym, że budynek jest naprawdę stary i w dodatku przeszedł już X przeróbek nie można liczyć na to, że jakieś ściany będą prostopadłe czy równoległe. Wszystkie kąty nie są proste, albo żaden kąt nie jest prosty :-). Będziemy i tak nakładać tynki, bądź budować ścianki więc będziemy próbować wyprostować mieszkanie, przynajmniej tam gdzie planujemy kafle. Niestety, w ściany wkuwać się nie możemy, więc pozostaje nam prostowanie przez zmniejszanie powierzchni życiowej – no trudno. Trzeba ponosić konsekwencje jeżeli chce się mieszkać w prostych ścianach. Nie można przecież wszędzie układać kafli w karo ( a tak się kładzie przy krzywych ścianach).

Pojawił się Romek

Zadzwonił już wczoraj, a raczej próbował się dodzwonić, ale nadział się na usługę której chyba nie do końca pojmuje, czyli na pocztę głosową. Wysłuchałem więc paru — nagranych przez przypadek i nieznajomość techniki — niezbyt cenzuralnych wiązanek i nabrałem pewnych podejrzeń, że dziś Romek się pojawi.
I rzeczywiście. Przyszedł czysty i trzeźwy, ale za to mocno utykający na jedną nogę. Miał wypadek samochodowy — jechali z pijanym kierowcą samochodem kupionym przez właściciela złomowca i wyrżnęli w drzewo. Cały Romek. Ale jego nowy szef podobno się za nich (tzn. za Romka i jego kumpla) wziął. Nie pozwala im pić między 7a 21 — czyli wtedy gdy są w pracy.
Umówiliśmy się, że jutro, w niedzielę, spotkamy się znów w Sopocie i zawiozę mu jego sprzęt czyli kolumny i telewizor do siostry do Wrzeszcza. Po kanapę ma przysłać kumpla który jeździ Żukiem :-).
Wypił kawę, wziął jakieś dokumenty, pożyczył 5 zł na bilet i poszedł. Aż mi się żal go zrobiło.

wzmacnianie i usztywnianie konstrukcji — wstępne przymiarki do drzwi suwanych

Gdy Agata skończyła po wielkich bojach ustalanie gdzie mają być ścainy i co równamy i do czego, mogliśmy w końcu ustawić na swoim miejscu słupy na których będzie wisiał system PortaGlass. Przykręciliśmy je do podłogi i do belki pod sufitem i usztywniliśmy przykręcając między nimi drewniane poprzeczki.

Oglądaliśmy płytki przygotowane przez p. Pinka.

Całkiem ładne — trochę jaśniejsze niż Paradyż Alabama, ale komponują się dobrze. Mówił że to jakieś włoskie, ale to Cersanit Kilimanjaro. Mogą być.

« Cersanit Kilimanjaro   Paradyż Alabama »

W tabelce są ceny w/g producenta.

Pytacie co to są te poprzeczki — oto odpowiedź. Deska, w tym wypadku fragment starej futryny, powycinana tak, aby pasowała do belek stropowych i ścian.

Płyty też trzeba podcinać, by pasowały do ułożenia rur.

Przed położeniem płyt, widać ile wzmocnień daliśmy w miejscu gdzie ma być wanna.

A tak prezentuje się gotowa podłoga od wejścia.

Uff! W końcu się zdecydowaliśmy! Zamówiliśmy:

• podtynkowy system instalacyjny do WC — Rapid SL, 120 cm.
• Przycisk spłukujący Taron 156 × 197mm, z ABS, chrom/chrom mat

I czekamy teraz na telefon i dostawę.

No widać, że robią co mogą. Na pierwszy rzut oka widać, że są postępy.

• To co widać na pierwszy rzut oka, to:
• prosta balustrada na balkonie I piętra.
• ukryli wiszący między balkonami kabel telewizji kablowej.
• Opalają drzwi od drugiej klatki – będą malować pod kolor.
• Na drzwiach wejściowych zamalowali uszkodzenia.

Tynk mozaikowy ma być jutro. Ten co powinien. Na razie mamy taki.

Miało być cicho.

Żeby nie zakłócać niedzielnego wypoczynku innych, postanowiliśmy w niedzielę tylko porobić porządki, przygotować narzędzia, mieszkanie i siebie do dalszego remontu.
Przyjechaliśmy więc na Helską po obiedzie i zaczęliśmy … od wykuwania z komina rury. Bardzo nam przeszkadzała, bo wychodziła z komina po stronie kuchni, a my musieliśmy przygotować tą ścianę do tynkowania. Ewentualnie w przyszłości gdy będziemy chcieli postawić sobie w salonie „kozę”, to wykorzystamy ten przewód kominowy, ale wtedy będziemy robić rewolucję tylko od strony salonu, nie ruszając już kuchni. Wyleźliśmy więc z Romkiem na dach po rusztowaniach które stoją przy wieżyczce i zabraliśmy się za wykuwanie rury z komina. Trzeba było wykuwać, bo przy remoncie dachu jedyną rzecz jaką zrobili naprawdę porządnie, to zabetonowali (zupełnie niepotrzebnie zresztą) naszą rurę w kominie. Wykuwał oczywiście Romek, ja tylko pokazywałem gdzie ma bić i trzymałem wieczko od komina, bo gdy nie trzymałem, to brzęczało i hałasowało na całą okolicę. Z Agatą, która została w mieszkaniu porozumiewaliśmy się przez rurę ;-D

Wykuwanie od góry nic nie dało i po krótkiej – aczkolwiek niezwykle burzliwej – dyskusji rozwaliliśmy rurę i kolanko od dołu.

A tak wyglądał kawał rury wyjęty z komina w ciche, spokojne, słoneczne, niedzielne popołudnie 😉

Pierwsze światło na nowych kablach

Podczas gdy Agata zamurowywała świeżo wybitą dziurę w kominie, ja przygotowywałem wreszcie coś konstruktywnego.

Za pomocą kawałka kabla ze starej lampy, pół metra taśmy izolacyjnej i tej odrobiny wiedzy i zręczności wyczarowałem taki oto, całkowicie sprzeczny z jakimikolwiek zasadami i przepisami pstryczek

a na drugim końcu kabla taki oto gustowny żyrandol.

Porządki

Poza powyższym okleiliśmy o końca taśmą okna, żeby nam ich nie zniszczyli przy remoncie elewacji. Pozmiataliśmy trochę gruzu do wiaderek, żeby Romek miał co wynosić, i trochę poukładaliśmy rzeczy i narzędzi. Z tym ostatnim nie mieliśmy zbyt wiele do roboty, bo Romek się nudził przed naszym przyjazdem i część tej pracy wykonał za nas rano.